Fagurt syngur svanurinn um sumarlanga tíð

Feneyjar - fullyrði ég að er merkilegasta borg í heimi, eins og allir vita eru þar engir bílar, fólk ferðast á bátum af öllum gerðum, slökkviliðið og löggan ferðast um á bátum, ef einhver er að flytja þá er sófasettinu og ískápnum troðið ofan í bát og siglt í nýju íbúðina, svo eru vatnastrætóarnir sem ösla eftir Grand Canal og stoppa á öllum hinum fjölmörgu stoppistöðum, hleypa inn hópi fólks og aðrir fara af bátnum, gondólar sigla og það er víst ótrúlega erfitt og mikil lagni sem þarf við að stýra gondól og gengur sú kunnátta í erfðir, faðir kennir syni. Litið, ef nokkuð um konur, held ég. Síkin eru hrein, sést ekki kókdós á floti, ótrúlegt af því að til Feneyja koma fjórtán milljón ferðamenn á hverju ári. Í Feneyjum eru brýrnar jafnmargar og götuhindranirnar í Kópavogi - út um allt og allstaðar og allstaðar er fólk. Á Markúsartorgi er fólk að gefa dúfum og láta taka af sér mynd, fólk situr á rándýrum kaffihúsunum og hlustar á lifandi músik, skoðar grímur sem eru í öllum búðum og hjá milljón götusölum fást grímur. Feneyjar eru ferðamannastaður og við sem komum þar erum líka ferðamenn - það er, finnst mér, hluti af sjarma Feneyja að þar er fólk út um allt, Feneyjar eru eins og að vera inni í leikriti, sviðið eru kanalar og síki, bátar og eldgömul hús, leikararnir eru ferðamenn frá öllum heiminum en ef maður verður þreyttur á leikritinu og vill komast í hlér,  er auðvelt að taka vatnastrætó út á Lído, finna sér þar sólbekk við hafið, fá sér drykk og hlusta á öldurnar. Ég get ekki beðið - mér finnst allir staðir betri eftir að hafa komið þar áður - þarf einhvernveginn að kynnast staðnum - eins og til dæmis Laugveginum - ég held ég verði fljótlega að tjá mig um Laugaveginn. Ég bíð eftir að einhver biðji mig um að skipuleggja Laugavegsgöngu og´ég mun segja já eins og skot.  lovjúol Stína

liðið er hátt á aðra öld,enn mun reimt í Gróttu

Góðan og blessaðan daginn!

Jú, kæri kvittari, ég er komin úr Gróttu og ekki olli ferðin sú mér vonbrigðum. Við þjóðfræðinördarnir hittumst í ,,dóplundinum" mjög seint á föstudagskvöldi, stikluðum á steinum yfir eiðið, af því einn nördinn gat ekki beðið eftir að fjaraði út, kolniðamyrkur, vasaljós og létt snjókoma, opnuðum húsið heitt og notalegt, brauð og súkkulaðirúsinur, bjór og rauðvín, ostur og flatkökur, spjall, fliss, hjýja á milli fólks sem ég veit að þekkist ekki í nokkru öðru samfélagi, um miðja nótt út að ganga að vitanum himinháum, lýstum upp snjókomuna, hvítt brim, kolsvartur sjór, klappir og þang, halarófuganga meðfram steingarðinum að naustinu, smáhræðsla en ekki mikil, inn í hús, sofa, vakna, morgunverður, spjall (lágt), fórum upp í vitann, hittum frægan mann og buðum honum með okkur í vitann, doltið stoltar af yfirburðum okkar með lykilinn að vitanum, maðurinn sagði okkur frá merkilegri þjóðfræðirannsókn sinni í annarri heimsálfu, kvöddum Gróttu, kvöddumst og aldrei verður þessi ferð af okkur tekin.....

undir Gróttutöngum

það gerist svo margt á hverjum degi að ef ég ætti að tjá mig um það mundi ég ekki hafa tíma til að taka þátt í öllu sem ber fyrir mig á hverjum degi allt svo gaman ég er svo mikill lukkunnar pamfíll að það er bara ótrúlegt svo þekki ég svo margt frábært fólk á bara ekki orð yfir þetta allt saman. En í dag var ég t.d. að segja frá útivistarverkefninu (sem hingað til hefur verið kennt við skóla einn í kópavogi) á rótarýfundi á seltjarnarnesi - ferlega skemmtilegt- og ég upplifi alllar þessar ferðir um leið og ég segi frá þeim.... allir áhugasamir og jákvæðir með afbrigðum. Svo er nú aðalmálið, ég er að fara útí Gróttu að gista þar með nokkrum frábærum þjóðfræðinemum, og hlakka mjög mikið til. Við ætlum að fá okkur rauðvín, borða osta og brauð og rabba, engir tala eins mikið og þjóðfræðinemar og sumir kennarar af því það er svo gaman í þjoðfræðinni og innan hennar rúmast til dæmis allt slúður heimsins af því við getum alltaf sett það í þjóðfræðilegt samhengi - enginn brandari er of ljótur af því hann er náttúrulega partur af þjoðfræðinni..... er þetta ekki frábært? kv.KE

skál fyrir skálinni bræður

maðurinn biður um óskalag og ekki skal ég vinna mér léttara verk og það er lagið ,,Við siglum"

þetta er svoooo flott og Alfreð Clausen er alveg nákvæmlega eins og Johnny Cash -  allavega í þessu stórkostlega lagi. Heiða syngur þetta eins og hún sé frú Cash en bara miklu betur. Mann þyrstir til sjós, hann er saltur, því súpum vér fastar á, vér ást vora spörum til einnar nætur, sem eldur hún logar við hjartarætur, því kyssum við heitar en hinir - Hvað varð af þessum karlmönnum???? hvort er nú flottara þessi karlmannlegi söngur eða; Geta pabbar ekki grátið? eða "Mér finnst rigningin góð,, Ég hef um nokkurt skeið verið ákveðin í að lagið ,,Í landhelginni" verði sungið i jarðarförinni minn en ég er að hugsa um að skipta um skoðun og fá Alfreð - enda mundi ég þá e.t.v. hitt´ann fljótlega -skora ég nú á alla vini nær og fjær að finna þetta lag og dansa svo vals á síns eigins eldhúsgólfi. Þetta er eiginlega nýtt lag - amk ef maður miðar við höfðatölu og sjálfstæði Íslendinga.  En hvað með getraun síðustu færslu? soffía ertu alveg búin á því þarna i austlandi nær. ...? kv. ke

því að höf þeim lúta sem storka þeim

Svona líður mér einmitt þegar ég sigli á vatnastrætóum Feneyjaborgar - krappur sé leikur við ólgandi mar - Eftir að hafa hjólað frá Veróna - hjólaleiðin frá Veróna til Feneyja er líka ævintýrum prýdd. Þar er eina brekka leiðarinnar, þriggja kílómetra löng en ekki brött. Svo skemmtilega vill til að í miðri brekkunni tökum við snarpa hægri beygju og hjólum heim til vínbónda nokkurs, sem kynnir okkur fyrir framleiðslu sinni og til að vita hvað maðurinn er að tala um verða náttlega allir að smakka. Það sem mér finnst þó eftirminnilegast frá þessari vínsmökkun hjá hinum vingjarnlega ítalska vínbónda er að við athæfi þetta sitjum við úti á brekkubrún og horfum yfir vínakrana og næstu bæi og þorp. Eftir þessa góðu heimsókn eru allir yfirmáta hressir og brekkan lítið mál. ´Þegar upp er komið er stoppað í hádegisverði og þaðan er aflíðandi brekka niður að borginni Vicensa sem er eitt stórt arkitektúrsævintýri. Frá Vicensa hjólum við áfram i austurátt og komum til Feneyja en þó ég hafi ætlað að skrifa um Feneyjar ætla ég að láta hér staðar numið að sinni. Þættinum er lokið, verið þið sæl .....abbbabbbabb - hvað heitir lagið og hver syngur......soffía koma nú....þú getur þetta.

uppáhaldslagið og textinn -

 Hvað er að manninum að setja þetta blað - syngja og setja á plötu. Það er líka merkilegt hvað mér finnst þetta frábært - get hlustað að þetta tuttugu sinnum og finnst þetta alltaf jafnskemmtilegt. Ég held að ef þetta hefði verið í boði hefði Friðrik og Regína ekki verið að fara í ferðalag - ég hefði allavega kosið oftar en 17 sinnum.  Sá sem segir að þetta sé leiðinlegt, tapar - sá sem er sammála mér vinnur

Hátíðlegt er heimsins slekt

heimskt og leiðitamt

svo gáfnatregt og lúalegt

svo lúmskt og íhaldssamt

Mjög er normalt mannfólkið

og mett af bábiljum

Svo þungbúið er þetta lið

og þröngsýnt með afbrigðum

Samt er nákvæmlega sama hvert ég fer

já sama hvar ég er, allstaðar er fólk

Hvar í veröldinni, hvar í heimi hér

ei mannlaus staður, allstaðar er fólk

Þar þarf alltaf einhver fjandi að vera á ferð

uppi á öræfum, í óbyggðum, í frumskógum

og allstaðar er fólk

Fúlmennska og fáfræði

fordómar og heift

og siðprýði og sljóleiki 

í sálu fólks er þreytt 

Já mannfólkið er lýgilegt

lýgið falskt og bælt

svo ári tregt og alvarlegt

svo öfundsjúkt og spælt