hjólaferð Indlands

Hæ, brjálæðislega fyndin færsla sem þú ert að fara að lesa, ertu viðbúin? Okey, litli drengurinn minn hann Magnús er í Indlandi að læra að verða frægur kvikmyndagerðarmaður. OG af því hann er náttlega yndislegur og vinsæll og allir vilja allstaðar og alltaf vera vinir hans er það líka þannig þarna í deliborginni. OG hann fór með vini sínum sem heitir TENZ og er frá Tíbet og líka kaliforníu eitthvað að borða í Kringlunni á rosaflottum kínverksum stað (kostaði 300 íslenskar krónur fyrir þá báða) og á leiðinni heim tóku þeir rikksjo, fimmtíu kílóa þungur, fimmtugur Indverji að baksast við ða hjóla með þá báða í kerrunni. OG þeir báðir eru samtals rúm 200 kg. OG þegar Indverjagreyið var uppgefinn og laug að þeim að þeir væru komnir alla leið, sagði Tenz okey, okey ég skal taka við og Indverjinn settist móður og másandi í vagninn og Tenz hjólaði með Íslendinginn og Indverjann....framhald af hjólaævintýrum drengsins á morgun. Hann nebblega fór á pöbb og ...kv. KE

http://www.baggalutur.is/index.php?id=4324

Ég meina það, nú er fokið í flest skjól og greinilegt að allt er að fara til fjandans og andskotinn hafi það. Aldrei datt mér í hug að ríótríóurunum yrði sagt upp. Ætlar enginn að mótmæla þessu?????????????  Hvað verður nú um konur þeirra og börn?

þjóðfræðiveislan

Maður náttlega skammast sín en það er ponsu gaman að vera þjóðfræðingur með sérstakan áhuga á húmori og glamori þessa síðustu og verstu tíma. Það er ekki leiðinlegt að fylgjast með sögunum, bröndurunum og öðrum þjóð- og sálfræðilegum viðbrögðum  þjóðarinnar. Ég talaði við einn atvinnubrandarakarl um daginn og hann sagði að grínið, þ.e.a.s. það grín sem hann stundar sé á hóld, alveg sama gerðist eftir árásina á tvíburaturnana, brandararnir eða e.t.v. réttara að segja ,,reiðilausnarbrandararnir" gengu á milli fólks en atvinnugrínararnir t.d. Letterman settu sitt grín á bið. Svo er líka hægt að velta þessum tímum okkar núna fyrir sér sem hið merka liminal fyrirbæri, eða hvorki né tíma, líka kallað jaðar - eða millibilsástand. Við erum hvorki rík þjóð og ekki fátæk, við vitum ekki hvað við erum eða hvernig þetta endar. Við erum að kveðja eitt tímabil og annað er að taka við...ok ok hætti núna, skráðu þið bara í þjóðfræð og þér mun aldrei leiðast eftir það....EN Ef þú rekst hér inn og átt einhverja brandara sem þú hefur fengið senda á netinu, viltu þá vera svo væn/n að senda mér það á [e-mail].. og líka framvegis.

longtæmnósí

Jú, ég var einu sinni nörd og nú varð ég aftur nörd, og ekki hjólanörd heldur þjóðfræðinörd, sem er næstum jafn skemmtilegt. Hjóla samt alltaf til og frá vesturbæjarins, meðfram sjónum, horfi á skrýmslin í sjónum, og fuglana á firðinum. Ég veit ekki hvort þið hafið tekið eftir því en það er búið að vera vandræði með efnahagseitthvað hér á landinu bláa, þ.a.l. eru hjólaferðir næsta sumars soldið á hóld en bjartsýni ríkir í sportdeildinni úrvals sem aldrei fyrr og mun nú jafnvel fara að hilla undir verð og dagsetningar og þið farið að bóka ykkur hver sem betur getur. Því fyrr hættir maður nú að borða og borga rafmagn en að hætta hjólaferðum á erlendum og ítölskum grundum.  lofjúol KE

Wet, wet and yes ... wet

Sagði ítaliugædinn þegar ég náði sambandi við hann í Húsadal eftir gönguna miklu um Laugaveginn í rigningu, roki og meiri rigningu, en sem betur fer komust þau þó heil til mannabyggða og ná sér að líkindum algerlega. Að lenda í svona hrakningum er oft mun eftirminnilegra en að ganga í sól og góðu veðri - þótt erfitt sé meðan á því stendur er samt eins og þessar litlu hetjudáðir að blotna rækilega, sjá vart útúr augum en klára samt daginn og leiðina sem fyrirhuguð var, sé eitthvað sem situr lengur eftir í sálinni en góðviðrisgangan. Þá á ég ekki við sem slæm minning, heldur minning hum um að hafa tekist á við erfiðleika og sigrast á þeim. Við Ítalíuhjólahópur áttum einn slíkan dag í gær þegar hjólað var umhverfis Þingvallavatnið. Við hjónin ókum austur fyrir hádegi og á hátindi Hellisheiðarinnar blasti við gráhvít jörð, jú það hvítnaði jörðin á Hellisheiðinni fyrir hádegi 29.ágúst 2008, bara svo það sé á hreinu. Við létum okkur detta í hug að fáir mundu mæta í hjólaferð hjólagarpanna en við Ljósafoss voru mættar 25 hetjur og á þeirri stundu leit veðrið vel út. Við stigum á hjólfákana, stálumst yfir stífluna, hjóluðum áleiðis í Grafninginn og þá byrjaði að rigna, og rigning nær ekki að lýsa skýfallinu sem yfir okkur hvolfdist aftur og aftur, en við hjóluðum með bros á vör og þegar stytti upp við og við inn á milli skúranna dáðums við að fegurðinni og ég er sannfærð um að enginn sem tók þátt í þessu ævintýri sér eftir að hafa eytt þessum degi við vatnið þingsins. að lokum hittum við Ítalíugædana, borðuðum, hlógum, spjölluðum, og nú erum við hjónin að fara með gædana þá á ,,góstmjúseumið" og ýmislegt annað....kv.KE

Nú er líklega vott og kalt við Hattfell

Hvert fór sólin og þurrar götur og gangstéttar? Allt útvaðandi í rigningu og bleytu og kannski roki - ég læt veður aldrei fara í taugarnar á mér en verð að viðurkenna að mér finnst óþarfi að láta rigna, rjúka og spá jafnvel stormi á hálendinu þegar litlu ítalíugædarnir eru þar á ferð í sakleysi sínu. Ewald Ítalíugæd og kærustustúlkan hans hún Michaela eru sumsé að ganga Laugaveginn, og ég stakk uppá því við þessa sakleysingja. Ég hef gengið Laugaveginn 150 sinnum eða eitthvað og mér finnst hann svo frábær en mér líður svolítið ekki vel núna, vitandi af þessum sólskinsbörnum á göngu líklega nálægt hinu einstaka Hattfelli nákvæmlega núna, á sandinum endalausa. Það hefur jafnvel hvarflað að mér að hringja í Álftavatn einsog mjög taugaveikluð móðir og spyrja, er allt í lagi með þau greyin? en finnst það svolítið langt gengið, þetta er fullorðið fólk og allt það. Líklegast mun ég bíða niðri á BSI á morgun, með fána og trommur og hafa fagnaðarfundi þar afþví ég komst ekki í gær. En, ég á að vera að undirbúa kennslu vetrarins og ég hlakka til að hitta nýnemama sem tekið hafa þá merku ákvörðun að nema þjóðfræði sem er, án gríns, alskemmtilegasta fag sem kennt er hér á landi og þó viðar væri leitað.  KVKE

buid

Ja, nu er ferdalogum sumarsins lokid, a.m.k. hjolaferdum um evropu endilanga og liggur vid depurd i minu litla hjarta. Tetta sumar hefur verid gersamlega frabaert i alla stadi, folkid og fjollin og bara allt. Tessi sidasti hopur sem nu er ad pakka a herbergjunum, eda i morgunverdi var ekki sidri en hinir sem hjoludum um italiu fyrr i sumar. Vid erum nu buin ad hjola milli austurriskra vatna i fimm daga og hvildum okkur einn dag vid Wolfgangsee. Tessi austurrisku votn og fjoll og sveitir og baeir eru otrulega flott og hrein og ogleymanleg. En hopurinn er lika ogleymanlegur, braedurnir fra Akureyri alltaf gladir og katir, fedgarnir ur Grafarvoginum, doktorinn siungi, snaefellingarnir sikatu, ungu hjonin ur breidholtinu, einn sem er farinn til spans eldsnemma i morgunsarid. En, eg er svo sem ekki haett ad hjola, aetla ad hjola i allan vetur a nagladekkjum eda ekki, og mun gefa nakvaemar skyrslur um ferdir minar, her eftir sem hingad til. En, eg er strax farin ad hugsa um ferdir naesta sumars,,,,, sjaumst. Kv. KE 

Feneyjar - Seekirchen

Góðan og blessaðan daginn!

Hér sit ég við mína tölvu á hótelherbergi í Seekirchen, sól úti og alparnir í næsta nágrenni. I fyrradag kvaddi ég Ítalíufara á flugvellinum í Munchen eftir að hafa daginn áður verið með þeim í Feneyjum. Þessi Ítaliuför var ótrúlega skemmtileg og ég hreinlega geri ráð fyrir að fá að hjóla aftur sem allra fyrst með þessu skemmtilega fólki. Í þeim hópi voru óvenjuafkastamiklir hagyrðingar og hér ætla ég að birta afrakstur hugarsmíða þeirra. Þegar við sátum hjá stóru hjónunum og gæddum okkur á grilluðum kjúklingum og maiskökum köstuðu systkinin af suðurlandi fram þessari stöku:

Sitjum í svitabaði

svakalega er okkur heitt

Hjólin eru úti á hlaði

haldiði að við séum þreytt?

Einhverntíman áður gerðist þetta:

Brekkur í báðar áttir

hugurinn ber okkur heim (á hótel auðvitað)

sunnlendingar eru sáttir

þetta er svakalegt geim.

 En, nú er kominn nýr hópur og aldursmet Sunnlendingsins frá síðustu ferð var slegið um leið og þar var sett. Nú er stefnan á öll tíu vötnin í kringum Salzburg og í gær hjóluðum við fra´Salzburg og til þorpsins Seekirchen - veðrið er sól og blár himinn, og náttúrufegurðin hér er slík að það er varla hægt að lýsa henni og sumir segja að hún festist hreinlega ekki á mynd. en nú er að líða að brottför, pakka, hjóla, borða, horfa ....kv. Kristín

 

Visenza, Padova, Feneyjar

I morgun logdum vid af stad fra hotelinu hjolandi a lestarstodina, satum svo i lestinni i svo godu yfirlaeti ad vid gleymdum naestum ad fara af henni. I Padova, roltu sumir um midbaeinn, adrid fengu ser kaffi, en i dag voru nebblega allar budir lokadar aftvi ad her er mjog mikill hatidisdagur i dag og sumarfriin eru ad byrja. Svo var hjolad, medafram sikjum og i gegnum torp og baei....Hadegismatur hja storu hjonunum var alvegi eins frabaer og alltaf en eftir matinn kalladi tyrolski gaedinn hjonin ut a hlad tar sem vid syndum teim vikivaka dans og tau vor gjorsamlega yfirkomin af gledi og addaun, enda ekki a hverjum degi sem slikt er i bodi her um slodir. Nu er tessari hjolaferd lokid og eg verd ad vidurkenna ad tad rumlega vottar fyrir soknudi i minu litla hjarta, enda er tetta buid ad vera aevintyralega gaman og ljuft og hlytt og skemmtilegt og gott vedur, og gott og frabert folk. Mig langar ad utnefna annan hjolagarp sem er ungur piltur her i ferd med sinni fjolskyldu og heitr Isak, Isak er einstaklega ljufur og taegilegur og mikill gledigjafi. Ef tessi piltur synir allstadar af ser somu ljufmennsku og hann hefur gert her i tessari ferd, eru honum hreinlega allir vegi faerir. Her hafa tvi verid utnefndir sem hjolagarpar yngsti og elsti tatttandi i ferdinni sem er skemmtilegt. En nu erum vid ad fara ad bua okkur fyrir aevintyrid sem Feneyjar eru, vatnastraeto, markusartorg, grimur, folk ut um allt, gondolar, bryr og syki, meira a morgun. Kv. Kristin

Júlía og Rómeó

Og nú erum við komin alla leið til Veróna, borgarinnar þar sem arenan er þar sem komast þrjátíuþúsund manns í sæti til að hlusta á óperur og annað slíkt og þar hefur einn frægasti Íslendingur allra tíma sungið oft og mörgum sinnum - þar er líka húsið hennar Júlíu, þar komast kannski þrjátíu manns fyrir,  og svalirnar hennar og þar eru allir miðarnir á veggjunum með ástarjátningunum - og styttan af henni júlíu með annar brjóstið núið og glansandi og ekki létu íslendingarnir sitt eftir liggja og kreistu júlíu litlu hver sem betur gat. Í þessum hópi er mikil gleði, hlátur og almenn skemmtilegheit - allt gengur bókstaflega eins og best verður á kosið - veðrið: sól og hiti, útsýnið; garðar, vínekrur, blóm og hús. Ég get ekki ímyndað mér neitt betra - allir biðja að heilsa öllum sem hér kíkja inn.  kv. Kristín